Οι φωτεινοί άνθρωποι.
Η Εκκλησία μας αυτή τη Κυριακή τιμά την μνήμη των 630 θεοφόρων Πατέρων, οι οποίοι συγκρότησαν την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο, το 451 μ.Χ., στη Χαλκηδόνα της Μ. Ασίας. Η Σύνοδος συνεκλήθη για την αντιμετώπιση των μονοφυσιτικών ερίδων, οι οποίες απειλούσαν εκτός από την ενότητα της Εκκλησίας, και την ενότητα την Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Καθιερώθηκε να εορτάζεται η μνήμη των θεοφόρων πατέρων, που συγκρότησαν την Δ’ Οικουμενική Σύνοδο λόγω του «Όρου», δηλαδή της απόφασης της συνόδου για το χριστολογικό δόγμα. Αποφάνθηκαν ότι ο Χριστός υπήρξε τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος χωρίς αμαρτία. Έτσι οι πατέρες της εκκλησίας στάθηκαν με λόγια και έργα αληθινοί μαθητές του Χριστού και των αποστόλων επόμενοι.
Γι΄αυτό και στην Ευαγγελική περικοπή της Κυριακής ο Κύριος λέει στους μαθητές του ότι είναι «το φως του κόσμου». Τους ονόμασε με το δικό του όνομα, αφού Αυτός είναι «το φως το αληθινόν που φωτίζει κάθε άνθρωπο στον κόσμο». Όταν θέλησε να αποκαλύψει την ουσία της αποστολής Του διεκήρυξε: «Εγώ φως εις τον κόσμον ελήλυθα». Φυσικά αυτό το φώς οι μαθητές δεν το έχουν από μόνοι τους, αλλά το παίρνουν από το Χριστό πού είναι το «φως το αληθινόν». Από το Χριστό παίρνουν το φως οι πιστοί και το αντικατοπτρίζουν προς τους άλλους. Γίνονται το πνευματικό φως του κόσμου. Με το φως τους καθοδηγούν, κρίνουν και σώζουν τον κόσμο. Έτσι ήταν οι πατέρες της Εκκλησίας που εφώτισαν τον κόσμο, όχι μόνο στην εποχή τους, αλλά πάντοτε.
Ο μαθητής του Χριστού όμως δεν κρύβει το φως, αλλά μεταδίδει το φως. Το φως δεν άναψε μέσα μας, αποκλειστικά για εμάς προσωπικά. Όπως και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος δεν είναι για προσωπικό όφελος, αλλά δόθηκαν ως υπούργημα προς τους άλλους. Μόνο τότε το «φως» ανταποκρίνεται στο σκοπό της υπάρξεως και τελικά δεν θα σβήσει ποτέ.
Άλλωστε μια φωτισμένη από το Χριστό ψυχή ακτινοβολεί από τα έργα και τις πράξεις απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Ο πραγματικός μαθητής φωτίζει με την ταπείνωση, την υπακοή στο λόγο του Κυρίου και την κατάκτηση της αρετής. Δίνοντας το παράδειγμα προς μίμησιν, αφού έτσι αντιγράφουμε στα ανθρώπινα πλαίσια , τη ζωή του Θεανθρώπου Χριστού.
Τα παραδείγματα των Αγίων, παλαιών και συγχρόνων, αποδεικνύουν, ότι η ενάρετη ζωή και συμπεριφορά του πιστού – μαθητή τον αναδεικνύουν ως ηγέτη στο περιβάλλον του, χωρίς να λαμβάνεται καθόλου υπόψιν η κοινωνική καταγωγή και μόρφωσή του. Το μόνο φως που λάμπει και προσελκύει είναι η αγιότητα. Συνεπώς ο αληθινός χριστιανός είναι φως, κατά χάριν Χριστός, δηλαδή άγιος. Ακτινοβολεί και προσελκύει ως φως από όποιο μετερίζι κι αν βρεθεί.
Ο σημερινός κόσμος έχει κορεσθεί από θεωρίες, ιδέες, φιλοσοφίες κι η δυνατότητα της τεχνολογίας να μεταφέρει ταχύτατα πληροφορίες και γνώσεις έχουν κάνει τον άνθρωπο να νομίζει ότι δεν είναι απλά φως – φωτισμένος, αλλά «πολυέλαιος». Δεν προλαβαίνει να κρίνει , να συγκρίνει και να διακρίνει την αλήθεια. Το μοντέλο του δυτικού τρόπου ζωής, που θέλει τον άνθρωπο να ικανοποιεί κάθε του επιθυμία, χωρίς να αντιλαμβάνεται τον πόνο ή την ανάγκη του άλλου, οδηγεί δυστυχώς στο ναρκισσισμό, στην αγάπη του εαυτού μου, στην εντύπωση ότι κάθε άνθρωπος έχει την δυνατότητα να γίνει αυτόφως. Μια κατάσταση πραγματικά δαιμονική, αφού η υπερηφάνεια, η δοξομανία και το ψέμα κυριαρχούν στη ζωή μας, με αποτέλεσμα να υπάρχει κοινωνική ακαταστασία, ανισότητα, αδικία.
Η εμπειρία των 630 θεοφόρων Πατέρων της εν Χαλκιδόνι Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου ότι ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος, ανθρώπινη και Θεία φύση ενωμένες «ασυγχύτως και ατρέπτως», μας αποκαλύπτει ότι το μοναδικό «φως» του κόσμου ήταν, είναι και θα παραμείνει εις τους αιώνες ο Χριστός, η πηγή του φωτός, ο μόνος αληθινός Θεός.
Εκείνο που χρειάζεται ο σύγχρονος άνθρωπος και η «προοδευμένη» κοινωνία είναι να κοιτάξει κατάματα το φως. Αν συνειδητοποιήσουμε την αδυναμία μας και ζητήσουμε το έλεος του Κυρίου, τότε θα φωτιστούμε από τον «ήλιο» της Δικαιοσύνης και θα εκπέμπουμε κι εμείς, ως μαθητές, το φως το αληθινό σε όλο τον κόσμο. Το φως που μεταβάλει, αλλάζει, ανακαινίζει και εν τέλει αγιάζει τους πάντες και τα πάντα.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ.
Πρεσβ. Σάββας Καραβολανίδης.-
