του Σεβ. Μητροπολίτου Φιλιππων, Νεαπόλεως και Θάσου Στεφάνου
«Σύ πού κλήθηκες από τον Ύψιστο και όχι από ανθρώπους, όταν με το γήινο σκοτάδι σού μαύρισε τα μάτια του σώματός σου, κάνοντας γνωστή σε όλους την σκυθρωπότητα της ασεβείας, τότε γέμισε με το ουράνιο φώς και αστραπές τα μάτια του νού σου, παρουσιάζοντας ολοφάνερα την ωραιότητα της ευσεβείας. Από εκείνη την στιγμή εγνώρισες πραγματικά τον Χριστό τον Θεό μας, αυτόν που μάς βγάζει από το σκοτάδι στο φώς. αυτόν να παρακαλής με ικεσίες για να μάς σώση και να φωτίση τις ψυχές μας».
Με αυτά τα ποιητικά λόγια επαινεί ο υμνογράφος της αγίας μας Εκκλησίας τον άγιο ΠΑΥΛΟ, τον απόστολο των εθνών, τον προστάτη και πολιούχο μας, τον ουρανοβάμονα και υψιπέτη, τον ουρανομήκη και λαμπρό φωστήρα της οικουμένης, τον ιδρυτή της τοπικής μας Εκκλησίας.
Ήταν τότε το 50 μ.Χ. κατά την δεύτερη περιοδεία του, πού ήλθε και στις περιοχές της ελληνικωτάτης Μακεδονίας μας μετά από το θαυμαστό εκείνο γεγονός που συνέβη στην Τρωάδα της Μικράς Ασίας με το όραμα που είδε, όταν ο απεσταλμένος από τον Θεό, ο ντυμένος με το ένδυμα των Ελλήνων Μακεδόνων της εποχής εκείνης τον παρακαλούσε λέγοντας. «διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν». Και ο μέγας απόστολος, υπακούοντας στην φωνή του Θεού, ήλθε με πλοίο από την θάλασσα μαζύ με τους συνεργάτες του, τον Σίλα, τον Τιμόθεο και τον Λουκά, και έφθασε στην Νεάπολη, το λιμάνι της ενδόξου πόλεως των αρχαίων Φιλίππων, την οποία είχαν υπό την κατοχή τους οι Ρωμαίοι, και στην οποία ίδρυσε την πρώτη χριστιανική Εκκλησία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, βαπτίζοντας την πρώτη χριστιανή, την αγία Λυδία την Φιλιππησία, και ορίζοντας σαν πρώτο Επίσκοπο της τοπικής μας Εκκλησίας τον άγιο Επαφρόδιτο, τον συνεργάτη και πολύτιμο βοηθό του. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, εστερέωσε την εκκλησία του και την ενεδυνάμωσε, και η ευσέβεια και η τιμή προς τον άγιο Παύλο ταυτίσθηκε με τον τόπο μας, με την ανάδειξη μεγάλων και περιλάμπρων εκκλησιών και πολλαπλών άλλων εορταστικών εκδηλώσεων ιδίως κατά την περίοδο τού Βυζαντίου, κατά την οποία η αρχαία «Νεάπολις» ωνομάσθηκε «Χριστούπολις».
Αυτό το μεγαλείο τής αγίας μας Εκκλησίας φέρομε επάνω στους ώμους μας, σήμερα, εδώ οι κάτοικοι, οι κληρικοί και οι λαϊκοί, έχοντας μάλιστα σαν πνευματικό διαμάντι και την «προς Φιλιππησίους» επιστολή του αποστόλου Παύλου, την επιστολή της χαράς και της ταπεινώσεως, την οποία συνέγραψε πιθανώτατα το 55 μ.Χ. από την φυλακή τής Εφέσου.
Γράφει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος για τον απόστολο Παύλο στα τέλη του 4ου μ.Χ. αιώνα: «Εκείνοι που έχουν αξιωθεί αυτή την τιμή από τους άρχοντες της γής, φορούν ενδύματα και χρυσό κόσμημα στον λαιμό τους και είναι ολόκληροι λαμπροφορεμένοι. Ο Παύλος όμως που φορεί αλυσίδα για χρυσό, βαστάζει τον σταυρό. αυτός διώκεται, μαστιγώνεται και λιμοκτονεί. Αλλά μη γίνεσαι κατηφής, αγαπητέ. Επειδή και το κόσμημα αυτό είναι πολύ καλύτερο και λαμπρότερο από εκείνο, και αγαπητό στον Θεό και γι΄ αυτό όταν το εβάσταζε, δεν κουραζόταν. Επειδή το θαυμαστό είναι τούτο, ότι δηλαδή με τα δεσμά και τις μαστιγώσεις και τα στίγματα ήταν λαμπρότερος από εκείνους που φορούν την βασιλική πορφύρα και το στέμμα. Ότι πράγματι ήταν λαμπρότερος, και δεν είναι καύχηση αυτά που είπα, το έδειξαν τα ενδύματά του. Διότι εάν βάλης επάνω σε άρρωστο πολύ περισσότερα στέμματα και άλλες τόσες βασιλικές πορφύρες, δεν θα μπορέσης να συγκρατήσης ούτε κατά ελάχιστο τον πυρεττό του.
Οι ποδιές όμως τού Παύλου, ερχόμενες σε επαφή με τα σώματα των αρρώστων, κάνουν να απομακρύνεται κάθε ασθένεια. Και ήταν φυσικό αυτό.
Επειδή εάν οι ληστές, όταν βλέπουν τούτο το σύμβολο, δεν τολμούν να επιτεθούν, αλλά φεύγουν χωρίς να κυττάξουν πίσω, πολύ περισσότερο φεύγουν οι ασθένειες και οι δαίμονες, όταν βλέπουν εκείνο το σύμβολο. Το βαστούσε όμως ο Παύλος, όχι για να το φέρη αυτός μόνον, αλλά για να κάμη όλους τέτοιους και να τους διδάξη να το βαστούν. Γι΄ αυτό έλεγε στην προς Φιλιππησίους επιστολή του: ΄Να γίνεσθε μιμητές μου, καθώς έχετε παράδειγμα εμάς΄. Και πάλι στην ίδια επιστολή: ΄Αυτά που είδατε και ακούσατε για την συμπεριφορά μου, αυτά να κάμνετε΄. Και πάλι λέγει παρακάτω: ΄Μάς εδόθηκε σαν χάρη όχι μόνον το να πιστεύωμε στον Χριστό, αλλά και το να πάσχωμε για χάρη του΄. Διότι τα αξιώματα της παρούσης ζωής τότε φαίνονται μεγαλύτερα, όταν συγκεντρωθούν σε ένα μόνο πρόσωπο. Στα πνευματικά όμως συμβαίνει το αντίθετο. Τότε μάλιστα λάμπει η τιμή, όταν έχει κάποιος πολλούς συντρόφους στην πρώτη θέση και όταν αυτός που τιμάται δεν είναι ένας, αλλά έχει πολλούς που απολαμβάνουν τις ίδιες τιμές΄».
Σε αυτήν την ουράνια τιμή μάς καλεί όλους και όλες ο ιδρυτής και πολιούχος της τοπικής μας Εκκλησίας, της Ιεράς Μητροπόλεως Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου, ο ένδοξος Απόστολος Παύλος. Μάς προσκαλεί να μετάσχωμε στις εορταστικές εκδηλώσεις μας, που θα πραγματοποιηθούν στον Καθεδρικό μας Ναό, την ΤΡΙΤΗ 28η ΙΟΥΝΙΟΥ στις 7 το απόγευμα στον ΕΣΠΕΡΙΝΟ, και στη συνέχεια στις 8.30 στην ΙΕΡΑ ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ με την λιτάνευση της ιεράς Εικόνος του, μέχρι το μνημείο της αφίξεώς του στο κέντρο της Καβάλας, όπου θα τελέσωμε και την αρτοκλασία και θα γίνη και η σχετική εορταστική ομιλία. Επίσης σάς προσκαλούμε το πρωΐ της ΤΕΤΑΡΤΗΣ της 29ης Ιουνίου στην ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ και στην ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ για την απελευθέρωση της πόλεώς μας. Το απόγευμα της ιδίας ημέρας, στις 8, στο Ιερό Μνημείο της αφίξεως του Αποστόλου ΠΑΥΛΟΥ πλησίον τού ιερού Ναού αγίου Νικολάου Καβάλας, έμπροσθεν της μαρμαρίνης αναθηματικής κόγχης, και σε ανάμνηση τού γεγονότος της αφίξεως του αγίου ΠΑΥΛΟΥ στον λιμένα της αρχαίας Νεαπόλεως θα τελεσθή, υπαιθρίως, αντί της καθιερωμένης ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ στους αρχαίους Φιλίππους, ο μεθέορτος αρχιερατικός ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ.
Σάς περιμένομε όλους και όλες.
Με εγκάρδιες πατρικές ευχές και ευλογίες
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
V Ο ΦΙΛΙΠΠΩΝ, ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ & ΘΑΣΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
