Μέσα στην ένταση της φωτιάς κάποιοι βρήκαν ευκαιρία να εκδηλώσουν την εμπάθεια τους προς τον λαό της Θάσου.
“Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται”
Το κείμενο της Ευστρατίας Παναγιώτου, περιγράφει την πραγματικότητα.
“Όπως πολύ καλά γνωρίζεται βρισκόμαστε στις κρισιμοτερες 10 ημέρες της καλοκαιρινής σεζόν!
Εδώ και ένα μήνα τα καταλύματα όλου του νησιού είναι γεμάτα και δεν μπορείς να κάνεις last minute κράτηση ούτε για πλάκα…. αν δεν έχεις εξασφαλίσει την διαμονή σου δεν μπαίνεις καν στο αμάξι σου !
ΔΥΣΤΥΧΏΣ μας έτυχε μια φωτιά ακριβώς πάνω σε αυτές τις μέρες!
Και η πραγματική ιστορία έχει ως εξής, όλη μέρα χθες ψάχναμε να βρούμε ελεύθερα δωμάτια για την συγκεκριμένη αποστολή. Ξοδέψαμε κάθε πηγή πληροφοριών που είχαμε για να μπορέσουμε να τους εξασφαλίσουμε στέγη! Όλη μέρα ψάχναμε δωμάτια ελεύθερα οπουδήποτε στο νησί με πρωτοστάτη τον Σύλλογο Νέων Θάσου. Όπου συνεχώς έψαχνε ώστε να μπορέσει να βρει … Και όχι μόνο ο συγκεκριμένος σύλλογος!
Δυστυχώς όμως δεν υπήρχε καμία άδεια κλίνη λόγω του high season.
Οι ομάδες εθελοντών ενημέρωσαν την διοικούσα αρχή του νησιού η οποία έψαχνε και αυτή και έτσι πάρθηκε η απόφαση αργά το απόγευμα από τον Δήμο μας να φιλοξενηθούν στο Δημοτικο κάμπινγκ Χρυσής Αμμουδιάς όχι σε κάποια παλιά αποθήκη αλλά στις εγκαταστασεις που λειτουργούσε το μίνι μάρκετ του κάμπινγκ. Ο κόσμος που κάνει διακοπές μαζί με τους μόνιμους κατασκηνωτες του κάμπινγκ ρίχτηκε στο καθάρισμα, δώσανε στρώματα και κλινοσκεπασματα δικά τους ΚΑΘΑΡΑ. Και οι μικροί κατασκηνωτες ζωγράφισαν ένα μεγαλο ευχαριστούμε σε κάθε κρεβάτι, σε κάθε στρώμα που θα κοιμόταν οι δασοκομαντος της Ηπείρου. Οι κατασκηνωτες αυτοβούλως μάζεψαν χρηματικά πόσα και αγόρασαν τρόφιμα και οι γυναίκες μαγείρεψαν.
Τα μικρά παιδιά υποδέχτηκαν τα 26 δασοκομαντο με χειροκρότημα και ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !
Σαν κάτοικος του νησιού αυτού, ωφειλω να πω κάθε πλευρά της ιστορίας!
Ούτε μπράβο ζητάμε, ούτε ευχαριστώ… κάναμε όλοι το αυτονόητο και αυτό που θα έπρεπε να γίνει για την δικη μας ηθική.
ΔΕΝ με νοιάζει καθόλου αν αυτό έπρεπε να το κάνει η κάθε κυβέρνηση και αν έπρεπε ο οποιοσδήποτε άρχων της χωρας αυτης να μεριμνήσει…. είναι όμως σχεδόν αχαριστία να μην αναγνωρίζεται τόσο τρέξιμο γιατί δεν είχαμε πάνω στην αναποδιά του 15αυγουστου ελεύθερο δωμάτιο και κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε με ότι μέσο είχαμε.
Και όλα αυτά μέσα στον πανικό της πυρκαγιάς!
ΕΜΕΊΣ ΣΑΝ ΚΆΤΟΙΚΟΙ ΘΆΣΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ ΘΕΡΜΆ ΤΟΥΣ ΔΑΣΟΚΟΜΑΝΤΟΣ ΤΗΣ ΗΠΕΊΡΟΥ ΠΟΥ ΡΙΧΤΗΚΑΝ ΣΤΗ ΜΆΧΗ ΜΕ ΤΙΣ ΦΛΌΓΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΟΉΘΗΣΑΝ !
Και ελπίζουμε την επόμενη φορά που θα επισκεφθούν το νησί μας να είναι για διακοπές, ξεκούραση και χαλάρωση!”
