Όταν γίνεται το αναμενόμενο
Με αφορμή την πυρκαγιά και καταστροφή καπναποθήκης της Ξάνθης, ξαφνικά έρχονται στο μυαλό μας εικόνες από την πυρκαγιά και την ολοσχερή καταστροφή της καπναποθήκης του Παναγιώτη και Θεόδωρου Θεοδωρίδη στις 30/11/1983 στις 14.13 μ.μ. επί της Αναγεννήσεως 10. Πρόκειται για ανταλλάξιμη καπναποθήκη του Εμιν Μπορόβαλλη Ζαδέ η οποία αγοράστηκε στις 25/5/1938 από τον Παναγιώτη και Θεόδωρο Θεοδωρίδη. Επίσης, μας θυμίζει και την κατάρρευση της σκεπής της Σ.Ε.Κ.Ε.( Συνεταιριστική Ένωση Καπνοπαραγωγών Ελλάδος) παρά τις προειδοποιήσει του ΙΚΚΙΚ ότι θα πέσει.
Όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στη πόλη μας έμειναν 32 ( ηλικίας από 138 μέχρι 118 χρόνων ) διατηρητέες καπναποθήκες, από τα 145 συγκροτήματα καπναποθηκών που είχαμε.
Εμείς, οι κάτοικοι, βαδίζουμε επάνω σε μια ξεχασμένη ωρολογιακή βόμβα που το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή θα εκραγεί.
Εμείς δεν είμαστε αυτοί που καθημερινά αποφεύγουμε α κυκλοφορούμε σε δρόμους που έχουν καπναποθήκες για να μην τραυματιστούμε από κανένα σπασμένο τζάμι, σοβάδες, πέτρες, τούβλα και κεραμίδια;
Εμείς δεν είμαστε αυτοί που αποφεύγουμε να κυκλοφορούμε τα βράδια ανάμεσα στις σκοτεινές περιοχές των καπναποθηκών;
Εμείς δεν είμαστε αυτοί που βρωμίζουν τους χώρους γύρω από τις καπναποθήκες;
Εμείς δεν είμαστε αυτοί που έχασαν τις φωνές τους για να μην δυσαρεστήσουν τους ‘άρχοντες’ της πόλης;
Απορούμε για το τι θα συμβεί; Θα συμβεί αυτό που περιμένουμε, το αναμενόμενο.
Δεν πρέπει κανείς πλέον να σφυρίζει αδιάφορα με δικαιολογίες που και τα μικρά παιδιά θα γελούσαν. Δεν είμαι ειδικός, ούτε κάνω στον ειδικό για θέματα συντήρησης και ανάδειξης του κτηριακής μας κληρονομιάς. Αλλά ως ένα σημείο είναι θέμα κοινής λογικής να μπορέσει κανείς να προτείνει απλά, πρακτικά μέτρα που θα μπορέσουν να συμβάλουν στην αποφυγή της καταστροφής των καπναποθηκών, των μοναδικών μνημείων της βιομηχανικής μας κληρονομιάς, της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής μας ιστορίας.
ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΠΝΑΠΟΘΗΚΩΝ
- Έλεγχος όλων των καπναποθηκών εσωτερικά. Αδειάζουμε τις καπναποθήκες από καπνά, σκουπίδια και εύφλεκτα υλικά (αν υπάρχουν).
- Τοποθέτηση τζαμιών όπου δεν υπάρχουν και αντικατάσταση των σπασμένων τζαμιών με καινούργια. Με τον τρόπο αυτόν αποφεύγουμε τον κίνδυνο τραυματισμό ή ακόμα και σκοτωμού κάποιου άτυχου συνδημότη μας που έτυχε να περνάει μπροστά από κάποια καπναποθήκη. Επίσης, έτσι αποφεύγεται και το σάπισμα του ξύλινου φέροντος σκελετού και η επακόλουθη κατάρρευση της καπναποθήκης (βλέπε Σ.Ε.Κ.Ε.).
- Αντικατάσταση σπασμένων κεραμιδιών για να αποφύγουμε το σάπισμα του ξύλινου φέροντος σκελετού, που όπως είπαμε μπορεί να οδηγήσει στην κατάρρευση της καπναποθήκης.
- Έλεγχος της τοιχοποιίας και της σκεπής για την αποφυγή πεσίματος κεραμιδιών, σουβάδων, ώστε να αποφύγουμε τον τραυματισμό των διερχομένων συμπολιτών μας.
- Kλείσιμο όλων πορτών και παραθύρων για να καταστεί αδύνατη η είσοδος στις καπναποθήκες σε πολίτες, που δεν έχουν εκεί καμιά δουλειά, πλην των ιδιοκτητών
- Έλεγχο των καπναποθηκών σε τακτά χρονικά.
Που θα βρεθούν τα χρήματα;
Πρέπει επιτέλους και οι ιδιοκτήτες να αναλάβουν τις υποχρεώσεις τους, όπως απορρέουν από την υπάρχουσα νομοθεσία και να μην περιμένουν μόνο από ενέργειες των φορέων. Από την υπάρχουσα νομοθεσία (Νόμος 3028/2002 – ΦΕΚ-153/28-6-2002 Κωδικοποιημένος Νόμος 3028/2002 Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Άρθρο 11 Υποχρεώσεις κυρίων, νομέων η κατόχων ακινήτων μνημείων) ορίζεται και ποιος βαρύνεται για τις δαπάνες.
Βήμα 1: Που είμαστε;
Χρειάζεται ΑΜΕΣΟΣ έλεγχος της υπάρχουσας κατάστασης των καπναποθηκών με τη συνεργασία Δήμου, ιδιοκτητών και Τεχνικού Επιμελητηρίου.
Βήμα 2: Η πρώτη προτεραιότητα:
Μετά την καταγραφή της σημερινής κατάστασης, δίνεται μια εύλογη προθεσμία για την άμεση αποκατάσταση όλων των υπαρχόντων προβλημάτων. Εννοείται ότι το ίδιο πρέπει να γίνει και με καπναποθήκες της Περιφέρειας μας και του Ελληνικού Δημοσίου, που είναι σε άθλια κατάσταση.
Βήμα 3: Το μέλλον:
Αφού τις διασώσουμε, οφείλουμε υπεύθυνα και σοβαρά να σχεδιάσουμε την επανάχρηση και ανάπλαση των περιοχών γύρω από τις καπναποθήκες. Ήρθε η ώρα να μην είμαστε πλέον οι θεατές αλλά οι πρωταγωνιστές σε αυτήν την κοινή μας προσπάθεια γιατί οι καπναποθήκες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πιο λαμπρής κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής μας ιστορίας, της ιστορίας της Μέκκας του Καπνού. Πιστέψετε με ότι μετά θα έχουμε μια άλλη πόλη. Μια πόλη που θα είναι μοναδική γιατί το κέντρο της θα είναι ένα ιστορικό ζωντανό κέντρο, ένα ζωντανό βιομηχανικό πάρκο. Ένα ζωντανό κέντρο που θα είναι τουριστικό πλέον κέντρο που θα αναγεννήσει την πόλη μας και θα την επανασυνδέσει με το παρελθόν της. Περπατώντας στις διαδρομές που θα ενώνουν τις καπναποθήκες θα αισθάνεσαι ότι ζωντανεύει η μυρωδιά του μπασμά ανάκατη με αυτήν του ιδρώτα, ο θόρυβος των μηχανών πνίγεται από το πολυβουητό των εκατοντάδων εργατριών που ξεκινούν για τα σπίτια τους μετά από ένα δύσκολο μεροκάματο, και θα ακούς το σύρσιμο από τις ρόδες των κάρων που κουβαλούν τις έτοιμες τόγκες στο λιμάνι για ένα ταξίδι στα πέρατα του κόσμου.
Έτσι ζωντανεύει η ιστορία και αποκτά ταυτότητα η πόλη μας.
Για να μπορέσουμε όμως να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τις δυνάμεις άλλων πόλεων που στο παρελθόν ήταν κέντρα επεξεργασίας καπνού. Σήμερα, στην περιφέρεια μας υπάρχουν 72 διατηρητέες καπναποθήκες ( 32 Καβάλα, 30 Ξάνθη,5 Δράμα, 2 Κομοτηνή και 1 Αλεξανδρούπολη).
Σας προτείνω κ. Δήμαρχε να διοργανώσουμε από κοινού Δήμος και ΙΚΚΚ μια σύσκεψη με όλους τους Συναρμόδιους Υπουργούς όλους τους βουλευτές της Περιφέρειας μας ,Περιφερειάρχη, Δημάρχους , Επιμελητήρια , τις αρμόδιες υπηρεσίες. Μοναδικό θέμα η ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας για την απλούστευση των διαδικασιών χορήγηση άδειας για τις καπναποθήκες όπως τις προτείνει εδώ και χρόνια το ΙΚΚΙΚ. ΧΡΗΜΑΤΑ και προγράμματα υπάρχουν και θα κινδυνέψουν πάλι να χαθούν λόγω χρονοβόρων διαδικασιών, διότι σήμερα για μια άδεια θέλουμε 4 με 6 χρόνια. Αν συνεχίσουμε έτσι, οι ‘άρχοντες’ θα προσπαθούν να μας πείσουν ότι έκαναν τα πάντα παίζοντας το γνωστό και προσφιλές τους πινγκ-πονγκ πετώντας την μπάλα των ευθυνών ο ένας στον άλλον.
Και εμείς οι πολίτες θα είμαστε θεατές του ίδιου του ‘ξαφνικού’ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟΥ.
Γ. Βύζικας