Καθοριστικό αναµένεται να είναι το ερχόµενο καλοκαίρι για τη διαµόρφωση των πολιτικών δεδοµένων και των ισορροπιών στη µετα-COVID εποχή
Σταθµός στην πορεία της κυβέρνησης και του κλίµατος που θα διαµορφωθεί όσον αφορά την ξεκάθαρη πλέον στόχευση του πρωθυπουργού για την εξάντληση της τετραετίας, αλλά και τις συνθήκες που θα διαµορφωθούν στη χώρα κατά τη διάρκεια της µετα-COVID εποχής, θα είναι το φετινό καλοκαίρι. Βλέπετε, εντός των τριών επόµενων µηνών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του θα κληθούν να δώσουν στίγµα σε µια σειρά από κρίσιµα µέτωπα, αλλά και να κερδίσουν τις µεγάλες πολιτικές παρτίδες που θα παιχτούν το αµέσως επόµενο διάστηµα.
«Μέτωπο» πρώτο: Τουρισμός
Κορυφαίο, βέβαια, όλων, ο τουρισµός, από την πορεία του οποίου θα εξαρτηθεί σε µεγάλο βαθµό τόσο ο χρόνος και η ανθεκτικότητα της αναµενόµενης επιστροφής στην κανονικότητα όσο και οι αποφάσεις και οι ενέργειες του οικονοµικού επιτελείου. Ιδιαίτερα στο δεύτερο σκέλος, άπαντες στην κυβέρνηση εκφράζουν την ελπίδα, αλλά και την πεποίθηση, ότι από τη λογική των µέτρων στήριξης η οικονοµία θα περάσει στη θεµελίωση ισχυρών αναπτυξιακών προοπτικών, χωρίς αυτό, φυσικά, να σηµαίνει ότι θα πάψουν οι παρεµβάσεις ανακούφισης των κοινωνικών οµάδων που πλήττονται. Ιδανικό για την Αθήνα θα ήταν η τουριστική κίνηση να συνδυαστεί και µε την απαραίτητη ηρεµία στο Αιγαίο, χωρίς βεβαίως αυτό να σηµαίνει ότι η ελληνική διπλωµατία υπό τον Νίκο ∆ένδια θα παρεκκλίνει στο ελάχιστο από το µονοπάτι της δυναµικής αναχαίτισης της τουρκικής προκλητικότητας.
Απόκρουση της κυβέρνησης των πολιτικών συγκρούσεων
Την ίδια στιγµή, στο πολιτικό πεδίο το Μέγαρο Μαξίµου επικεντρώνεται στην προσπάθεια απόκρουσης των επιθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες κλιµακώνονται σε όλα τα επίπεδα, µιας και στην Κουµουνδούρου έχουν αντιληφθεί για τα καλά πως, αν δεν αντιστραφεί – έστω και µερικώς- η εικόνα της απόλυτης κυριαρχίας της Ν.∆. και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη έναντι του Αλέξη Τσίπρα, τότε το αποτέλεσµα των προσεχών εθνικών εκλογών θα καταστεί απολύτως προδιαγεγραµµένο. Ως εκ τούτου, ο πρωθυπουργός είναι αποφασισµένος να πάρει πάνω του την πρωτοβουλία των κινήσεων, αξιοποιώντας το σαφές πλεονέκτηµά του έναντι του αρχηγού της αξιωµατικής αντιπολίτευσης. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται ο νέος κύκλος περιοδειών που έχει ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό και ο οποίος, όπως έχουν γράψει τα «Π», περιλαµβάνει ουκ ολίγους προορισµούς εντός του καλοκαιριού. Παράλληλα, η ηγεσία της κυβέρνησης σκοπεύει να προχωρήσει δυναµικά τον νοµοθετικό της σχεδιασµό, µε έµφαση φυσικά στο Εργασιακό, το οποίο θα αποτελέσει και τη «µητέρα των µαχών» για τα κόµµατα της αντιπολίτευσης. Πολύ σηµαντικές θεωρούνται, βεβαίως, και οι νοµοθετικές πράξεις που αφορούν την αξιοποίηση των πόρων του Ταµείου Ανάκαµψης. ∆εν είναι τυχαίο ότι φέτος δεν θα υπάρξουν τα καθιερωµένα θερινά τµήµατα και η Βουλή θα συνεχίσει να λειτουργεί µε τα σηµερινά δεδοµένα, όπως αυτά διαµορφώθηκαν εξαιτίας της πανδηµίας.
Οι συνεργάτες του πρωθυπουργού θα κληθούν να δώσουν στίγμα σε μια σειρά από κρίσιμα μέτωπα, αλλά και να κερδίσουν τις μεγάλες «παρτίδες»
Στην κατεύθυνση της επιτάχυνσης των προτεραιοτήτων του κυβερνητικού έργου κινούνται και τα σενάρια της ανασύνθεσης της κυβέρνησης, και µάλιστα µε δοµικά χαρακτηριστικά. Εξάλλου, ουδείς µπορεί να αγνοήσει την πρόθεση του πρωθυπουργού να δώσει, εκτός των άλλων, και έντονα σηµειολογικό περιεχόµενο στο νέο ξεκίνηµα που θα σηµατοδοτηθεί από το φθινόπωρο και µετά, µε φόντο την προσδοκία για την ολική επαναφορά σε καταστάσεις οµαλότητας. Με βάση το στοιχείο αυτό, οι γνωρίζοντες τα τεκταινόµενα πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μαξίµου διαµηνύουν ότι ο φάκελος του ανασχηµατισµού είναι πιθανό να ανοίξει στο διάστηµα Ιουλίου – Σεπτεµβρίου. Φυσικά, υπάρχει και αντίλογος, καθώς δεν είναι λίγοι οι συνοµιλητές του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος που τονίζουν ότι ένα τέτοιο εγχείρηµα θα ήταν αχρείαστο στην παρούσα συγκυρία, πολλώ δε µάλλον από τη στιγµή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν συζητά καν το ενδεχόµενο πρόωρης προσφυγής στη λαϊκή ετυµηγορία.
Οι εσωκομματικές ισορροπίες προτεραιότητα της κυβέρνησης
Στο µεταξύ, για πρώτη φορά έπειτα από πολύ καιρό τοποθετείται στις πρώτες θέσεις της ατζέντας του συστήµατος Μητσοτάκη η ανάγκη ανάληψης πρωτοβουλιών συνοχής της Κοινοβουλευτικής Οµάδας του κυβερνώντος κόµµατος, καθώς οι µεγαλοσχήµονες της πρωθυπουργικής αυλής συνοµολογούν ότι η πρωτοφανής συνθήκη του κορονοϊού έφερε µοιραία σε δεύτερη µοίρα τη σχέση κυβέρνησης – βουλευτών. Η ανάγκη αυτή αναδείχθηκε πολύ περισσότερο µε τα πρώτα αντάρτικα που εµφανίστηκαν στο στρατόπεδο της κυβερνητικής πλειοψηφίας µε την ψήφιση του νόµου για τη συνεπιµέλεια, όπου η Μαριέττα Γιαννάκου και η Ολγα Κεφαλογιάννη διαφοροποιήθηκαν από την κεντρική γραµµή (διατυπώθηκαν δηµοσίως ενστάσεις και από άλλους συναδέλφους τους της Ν.∆.), γεγονός που δεν πέρασε απαρατήρητο, έστω κι αν πρόκειται για ένα θέµα κοινωνικό και βιωµατικό, όπως έλεγαν υψηλόβαθµοι «γαλάζιοι» παράγοντες και πολύ λιγότερο πολιτικό. «Η κυβέρνηση βγήκε µε τις λιγότερες δυνατές απώλειες δηµοσκοπικά από τη µεγαλύτερη υγειονοµική κρίση όλων των εποχών. Από την ώρα, λοιπόν, που απέφυγε τη φθορά και πλέον µε µαθηµατική ακρίβεια έρχονται οι καλύτερες µέρες, θα πρέπει όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους, ώστε να βγει προς τα έξω µια εικόνα ενότητας και σοβαρότητας ενόψει των µεγάλων προκλήσεων που έρχονται», τονίζουν έµπειροι κοινοβουλευτικοί δίνοντας τον τόνο όσων θα πρέπει να ακολουθήσουν. Η παράµετρος αυτή, ωστόσο, δηµιουργεί και µια δύσκολη εξίσωση για το Μαξίµου, αναφορικά µε την κύρωση των συµβάσεων µε τη Βόρεια Μακεδονία, η οποία κινδυνεύει να… αραχνιάσει στα κυβερνητικά συρτάρια και, αν δεν ψηφιστεί εντός του θέρους, τότε ουδείς µπορεί να προβλέψει τι µέλλει γενέσθαι. Προφανώς, η δύσκολη θέση στην οποία θα περιέλθουν οι Βορειοελλαδίτες βουλευτές συνιστά µέχρι νεωτέρας αξεπέραστο εµπόδιο.
