Ο Δήμαρχος Καβάλας, Θόδωρος Μουριάδης, παρέστη και χαιρέτισε στην εκδήλωση – παρουσίαση του βιβλίου “Τι είναι για σένα αλιευτική πολιτιστική κληρονομιά;”, το οποίο είναι απόρροια του ερευνητικού προγράμματος HORIZON 2020, PERICLES που εκτελέστηκε από το Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας – ΕΛΓΟ Δήμητρα σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το επιμελήθηκαν οι Δ. Μυλωνά, Μ. Κουτράκης, Χ. Γκουμπίλη, Α. Τσαντηρόπουλος και Α. Σαπουνίδης.
Στον χαιρετισμό του, ο Δήμαρχος σημείωσε πως «η εικόνα της Καβάλας στον χάρτη είναι μια αγκαλιά γης γεμάτη θάλασσα. Αυτήν την αλμυρή θεά την όργωσαν για να τραφούν και να θρέψουν όσοι κατοίκησαν ποτέ σ’ αυτόν τον τόπο, και ιδίως όσοι με τον ξεριζωμό, πριν από 100 χρόνια, άφησαν τα παράλια της Ανατολής κι έφεραν την τέχνη της Αλιείας και στην Καβάλα. Το βιβλίο αυτό μάς φέρνει στο νου παλιότερες εποχές, που εμείς, οι μεγαλύτεροι τις προλάβαμε».
Επισήμανε ότι «τα τελευταία χρόνια, πολιτικές επιλογές αφαίρεσαν στοιχεία από τον κύκλο της ζωής αυτής της πόλης, πολλά από τας οποία είχαν σχέση με την αλιεία και το πολιτιστικό αποτύπωμα των ψαράδων στην Καβάλα. Λογικό είναι, η ανάπτυξη πολλές φορές να ξεπερνά τις παραδοσιακές μεθόδους, όμως αυτό δεν μπορεί να ακυρώνει την πολιτιστική μας κληρονομιά και να την κλείνει σε μουσεία, βιβλία και θύμισες».
Υπενθύμισε ότι «πριν από τέσσερα χρόνια, με ανοιχτή επιστολή μου, ζητούσα την προστασία των αλιευτικών καϊκιών της Καβάλας αλλά και του παραδοσιακού επαγγέλματος των ψαράδων, ώστε να διαφυλαχθεί η εικόνα του λιμανιού με τα ψαροκάικα και να προστατευθούν οι εργαζόμενοι σ’ αυτά.
Γιατί στην πολιτιστική κληρονομιά της Καβάλας είναι και τα καϊκια της και οι ψαράδες της, οι στοίβες με τα δίχτυα τους και οι κασέλες με τα φρέσκα ψάρια τους. Είναι και οι δικές μας αναμνήσεις από την ημέρα που νιώσαμε τον εαυτό μας. Τότε, ζητούσα από τον Οργανισμό Λιμένος να μην «σκοτώσουμε» τα καϊκια και τη γραφικότητα που προσφέρουν σε όλους μας, ντόπιους και τουρίστες, “εξορίζοντάς” τα και “κρύβοντάς” τα στην περιοχή της ιχθυόσκαλας και πρότεινα στον Οργανισμό να επανεξετάσει το σχεδιασμό του και να τον προσαρμόσει αναλόγως, ώστε η συγκεκριμένη παραδοσιακή εικόνα της Καβάλας να μείνει αναλλοίωτη.
Δυστυχώς, από το 1996, όταν τέθηκε σε ισχύ η νομοθεσία για τον περιορισμό της υπεραλίευσης, χιλιάδες Έλληνες αλιείς παρέδωσαν την άδειά τους και συναίνεσαν να καταστραφούν ολοσχερώς τα καΐκια τους, εισπράττοντας γερές αμοιβές. Όμως, μαζί με τα πλεούμενα, χάνονται και οι τεχνίτες.
Καλαφάτες, αρμαδόροι, ιστιοράπτες μετριούνται στα δάχτυλα. Όσα καρνάγια έχουν απομείνει δίνουν μάχη για να κρατήσουν τις θέσεις τους στα λιμάνια».
Και κατέληξε, λέγοντας: «Και το ερώτημα είναι πόσο αξιόλογη θα είναι η αλιευτική πολιτιστική κληρονομιά που θα αφήσουμε εμείς στους απογόνους. Ας κρατήσουμε αυτές τις εικόνες ως πρότυπο γιατί όταν το αύριο ΔΕΝ είναι καλύτερο από το χθες, η παράδοση μάς επιτρέπει να γυρίζουμε πίσω και να παίρνουμε το δρόμο πάλι από την αρχή».
Σημειώνεται ότι η επιτυχημένη εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 19 Δεκεμβρίου 2022 και φιλοξενήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας «Βασίλης Βασιλικός».
