Η έβδομη κατά σειρά Κυριακή από το Άγιο Πάσχα, είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία στην μνήμη των 318 Αγίων Πατέρων, που έλαβαν μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο. Επί σειρά ετών ταλανιζόταν ο χριστιανικός λαός από πληθώρα αιρετικών απόψεων και κινημάτων, με σημαντικότερο αυτό του Αρείου. Έτσι, το 325 μ. Χ., στην Νίκαια της Βιθυνίας, συνεκλήθη εκκλησιαστική σύνοδος με πρωτεργάτη τον αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο, στην οποία συμμετείχαν για πρώτη φορά επίσκοποι και εκπρόσωποι από κάθε τοπική εκκλησία, γι’αυτό και ονομάστηκε Α’ Οικουμενική Σύνοδος. Τρία και πλέον χρόνια, διήρκησαν οι εργασίες και οι συσκέψεις, με σκοπό την εξυγίανση του ορθοδόξου φρονήματος από αιρετικές προσμίξεις και την αποκρυστάλλωση της ορθής Θείας Λατρείας και της χριστιανικής ζωής. Πολλά τα ζητήματα που αντιμετωπίστηκαν και ύψιστη η σημασία των ιερών κανόνων που θεσμοθετήθηκαν, όπως η ημερομηνία του εορτασμού του Αγίου Πάσχα, η συγγραφή των πρώτων άρθρων του Συμβόλου της Πίστεως και η διαμόρφωση του θεολογικού ορισμού της λέξης ομοούσιος.
Επί τρία και πλέον έτη, τα βλέμματα όλων των χριστιανών ήταν στραμμένα προς την Νίκαια της Βιθυνίας, το πλήρωμα της εκκλησίας αγωνιούσε για το αποτέλεσμα και την απάντηση στο ερώτημα «ποιά είναι η ορθή οδός;». Γιατί; Μα, επειδή η ορθή χριστιανική ζωή, η ορθή Θεία Λατρεία, η ορθή ομολογία πίστεως είναι το μέσον απόκτησης του μέγιστου Θείου Δώρου της αιωνίου ζωής. Αυτή την αιώνιο ζωή ζητά για τους ανθρώπους ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός από τον Θεό Πατέρα, προσευχόμενος, στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, η οποία περιλαμβάνει την λεγόμενη Αρχιερατική προσευχή του Ιησού. Ποιό όμως είναι ακριβώς αυτό το αγαθό που ονομάζεται αιώνιος ζωή; Την απάντηση δίνει ο ίδιος ο Κύριος και λέγει: «αύτη δε εστίν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινὸν Θεὸν και όν απέστειλας Ιησούν Χριστόν.». Δεν είναι δηλαδή, μια ζωή άλλη, που εκτείνεται πέρα από τον κόσμο αυτόν, ούτε συνέχεια του τωρινού μας βίου. Η αιώνιος ζωή κατά τον Κύριο είναι η διαρκής γνώση του Θεού από τον άνθρωπο και αποκτάται από την προσωπική του σχέση με Εκείνον. Δύναται να την βιώσει μόνο αυτός που πιστεύει και ακολουθεί τον Χριστό. «Γνώσις εστίν μετουσία», αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Νύσσης. Πρέπει να μετάσχω στον Θεό, να κοινωνήσω μαζί του. Αυτή η παρουσία του Θεού μέσα μου, συνιστά την αιώνιο ζωή.
Απαραίτητη προϋπόθεση, βέβαια, αποτελεί η τήρηση των αγίων εντολών Του. Μέσα στο στάδιο του ζωντανού σώματος της Εκκλησίας του Κυρίου, ο χριστιανός, εξασκείται στην τήρηση των εντολών αυτών, αγωνίζεται να εντρυφήσει στο νόημά τους, να τις κάνει κτήμα του, αναπόσπαστο τμήμα του εαυτού του και να τις εφαρμόζει στην καθημερινότητά του. Έτσι, ενώνεται με τον Θεό, κοινωνεί αδιαλείπτως μαζί του, με αποτέλεσμα την μεταμόρφωση του παρόντος βίου σε μια ζωή αιώνιο, που εκτείνεται και στην ατελεύτητη αιωνιότητα.
Είθε, μέρα με την μέρα, μέσα από αυτόν τον πολύπλευρο πνευματικό αγώνα, τα όπλα του οποίου ανέδειξαν ξεκάθαρα οι Άγιοι 318 Πατέρες της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, να μετέχουμε όλο και περισσότερο στη Θεία Χάρη και να αξιωθούμε της εξαίσιας ανταμοιβής, της αιωνίου ζωής.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ. Ν. Θ. Ιερομόναχος Χρυσόστομος Ζαράρης
