Ο Γενικός Πρόξενος της Κύπρου στη Θεσσαλονίκη, Σπύρος Μιλτιάδης, παρουσία δεκάδων Καβαλιωτών και Κυπρίων, σε κλίμα συγκίνησης, εγκαινίασε, το βράδυ της Τετάρτης την Έκθεση Φωτογραφικών «Λευκωσία-Πράσινη Γραμμή 48 χρόνια», της Φωτογραφικής Σύμπραξης Ελλάδας-Κύπρου.
Η Έκθεση πραγματοποιείται στο πλαίσιο εκδηλώσεων μνήμης της τουρκικής εισβολής του 1974 στην Κύπρο, που διοργάνωσε ο Δήμος Καβάλας, μαζί με την Ελληνική Φωτογραφική Εταιρία (Παράρτημα Καβάλας), τη Φωτογραφική Εταιρία Κύπρου και τον Σύλλογο Κυπρίων Νομού Καβάλας «Ο Ακρίτας».
Στην ομιλία του, ο Δήμαρχος Καβάλας, Θόδωρος Μουριάδης, είπε, μεταξύ άλλων:
«48 χρόνια μετά την βάναυση εισβολή στην Κύπρο, τα δάκρυα στέρεψαν. Σχεδόν μισός αιώνας κι η προσπάθεια συνεχίζεται για να μεταφερθεί η ιστορία αναλλοίωτη, προσπάθεια για να φαίνεται ότι υπάρχει μια ανοιχτή πληγή, μια πληγή όχι μόνον για όλον τον κυπριακό λαό και τον Ελληνισμό, αλλά για κάθε δημοκράτη πολίτη σε όλον τον κόσμο.
48 χρόνια από τότε, ακόμη και σήμερα, κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρόκειται για ένα διακρατικό ζήτημα κι όχι για ένα πρόβλημα της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που ανέχεται ένα κράτος-μέλος της να υποφέρει και η μισή πρωτεύουσά του να βρίσκεται υπό κατοχικό στρατό(…)
»Μια πράσινη γραμμή χωρίζει τον ελεύθερο κόσμο από τον κατεχόμενο. Μια πράσινη γραμμή σε έναν χάρτη χωρίζει ανθρώπους στη μέση, περιουσίες στη μέση, γειτονιές στη μέση, σπίτια και αυλές στη μέση, κι αφήνει τα όνειρα για έναν καλύτερο κόσμο στην άκρη.
Ύστερα από 48 χρόνια, ακόμη δεν έχει βρεθεί μια διεθνής γομολάστιχα που θα σβήσει την πράσινη ουλή και τα οδοφράγματα.
Μεγάλωσαν ήδη δυό γενιές που δεν έπαιξαν στις ίδιες αυλές, δεν πήγαν στα ίδια σχολεία, δεν τραγούδησαν στις ίδιες πλατείες, δεν αγκάλιασαν τα ίδια δένδρα(…).
»Όμως ο βιαστής της σύγχρονης ιστορίας δεν μπορεί επί μισό αιώνα να μένει ατιμώρητος. Διότι η δική μας απραξία φέρνει κι άλλες Κύπρους, δυστυχίες και τεράστια ποσά που δίνουν οι λαοί σε εξοπλισμούς αντί να βελτιώνουν τις συνθήκες της ζωής τους.
Το ψευδοκράτος τυπικά το έχει αναγνωρίσει μόνο η Τουρκία, αλλά υπάρχουν κυβερνήσεις που καταδέχονται κατά καιρούς είτε να συνεργάζονται είτε να κάνουν πλάτες σε επιχειρηματίες, προκειμένου να έχουν πολιτικά ή άλλα οφέλη ή και την προσοχή της Τουρκίας.
Είναι φρικτό το να υπάρχει και σήμερα το ερώτημα της Νεσιέ Γιασίν και του Μάριου Τόκα: “η δική μου πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο- ποιό από τα δυό κομμάτια πρέπει ν’ αγαπώ;”
Με τις όποιες δυνάμεις μας συνεχίζουμε τον αγώνα για την επανένωση του νησιού και την επανένωση τού συνόλου του κυπριακού λαού στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ, δίχως εγγυητές και κατοχικά στρατεύματα».
Και κατέληξε, λέγοντας «στην Καβάλα η πινακίδα με τον χάρτη της διχοτομημένης Κύπρου γράφει ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. Ήρθε η ώρα να γράψουμε πάνω της ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ».
Ο Πρόξενος, αναφερόμενος στην Έκθεση, τόνισε τα εξής:
«Μισό αιώνα μετά, παρα τις διπλωματικές προσπάθειες, δεν έχουμε καταφέρει την πολυπόθητη επανένωση της πατρίδας μας και τον τερματισμό της κατοχής. Δεν το έχει επιτρέψει η άτεγκτη στάση των κατακτητών. Χρέος μας να παλέψουμε έως το τέλος μέχρι να ελευθερώσουμε την πατρίδα μας. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Στις φωτογραφίες βλέπουμε εικόνες από αγκαθωτά συρματοπλέγματα, οδοφράγματα, ερειπωμένα σπίτια με τα σημάδια του πολέμου ακόμη επάνω τους και στο βάθος τις σημαίες του κατακτητή. Ταυτόχρονα και κάποιες όμορφες εικόνες, που αφήνουν χαραμάδες αισιοδοξίας για ένα καλύτερο μέλλον.
Η Τέχνη απεικονίζει την ψυχή του κάθε λαού ιδιαίτερα σε μια εποχή γενικευμένης αβεβαιότητας, όπως η σημερινή. Η καταφυγή στην Τέχνη και στον Πολιτισμό αναδεικνύει αρετές και αξίες, που αποτελούν υγιή πρότυπα για την διάπλαση της κοινωνίας, και που, στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου, είναι κοινές, όπως κοινό είναι το ιστορικό παρελθόν, αλλά και ο μέλλον τους».
Ο πρόεδρος της Φωτογραφικής Εταιρείας Κύπρου, Κωνσταντίνος Χαραλάμπους, έκανε εκτενή αναφορά στην Ιστορία της Κύπρου, και ιδιαίτερα αυτήν της διχοτομημένης Λευκωσίας, της επί 1000 χρόνια πρωτεύουσας του νησιού. Επισήμανε, δε, ότι «η 20η Ιουλίου 1974 ήταν η μέρα της μεγάλης καταστροφής. Ήταν ένα μακελειό. Μια τραγωδία χωρίς προηγούμενο στην Ιστορία της Κύπρου. Νεκροί, τραυματίες;, αγνοούμενοι, εγκλωβισμένοι και πρόσφυγες ήταν τα θλιβερά επακόλουθα της εισβολής των Τούρκων. Εκείνοι πανηγυρίζουν κι εμείς ζούμε για 48 χρόνια μέσα στον πόνο και τη θλίψη που μας προκάλεσαν».
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Κυπρίων Νομού Καβάλας «Ο Ακρίτας», Αντώνης Μπερτζές, υπογράμμισε ότι στις φωτογραφίες της Έκθεσης φαίνονται «από τη μια τα χαλάσματα κι από την άλλη η ζωή. Ο φωτογραφικός φακός κατορθώνει όχι απλώς να “απεικονίζει”, δηλαδή να μετατρέπει αυτό που βλέπει σε συγκεκριμένη εικόνα, αλλά να “εικονίζει”, δηλαδή να μετατρέπει το αίσθημα σε εικόνα. Μάλιστα, προχωρά ακόμη παραπέρα, με έναν τρόπο σχεδόν ανεξήγητο, και προσθέτει στην εικόνα μουσικές και ψιθύρους και κραυγές. Είναι, θα έλεγες, η ζωή των τόπων που δεν επιτρέπει σε καμιά γραμμή να την σβήσει ή να την περιορίσει».
Το «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν οι βουλευτές Γιάννης Πασχαλίδης και Τάνια Ελευθεριάδου, ο αντιπεριφερειάρχης Κωστής Σιμιτσής, ο δήμαρχος Θάσου, Λευτέρης Κυριακίδης, και ο αντιδήμαρχος Καβάλας, Απόστολος Μουμτσάκης.
Χαιρετισμό, εκ μέρους του μητροπολίτη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου, Στέφανου, απηύθυνε ο πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης Ευάγγελος Υφαντίδης. Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε το στέλεχος της Φωτογραφικής Εταιρείας Ελλάδας (παράρτημα Καβάλας), Γιώργος Μυτιληνός.
Η Έκθεση, που άνοιξε στις 12 Ιουλίου, θα διαρκέσει μέχρι τις 21 Ιουλίου 2022.
Σημειώνεται ότι ο κ. Σπύρος Μιλτιάδης αναβαθμίστηκε και θα αναλάβει καθήκοντα στην Πρεσβεία της Κύπρου στο Λονδίνο. Στον γεγονός έκανε ιδιαίτερη αναφορά ο κ. Μουριάδης, συνοδεύοντάς την με τις δέουσες ευχές.
