Παρόμοια άποψη με τον Σπύρο Πνευματικό είχε εκφράσει για τους καρκινοπαθείς στο παρελθόν, η υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αθηνά Λινού. Το βίντεο με τη συνέντευξη που είχε δώσει πριν από μερικά χρόνια κάνει τον γύρο του διαδικτύου με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του πρώην υποψηφίου της ΝΔ περί διαλογής ασθενών.
Η καθηγήτρια επιδημιολογίας και υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ είχε μιλήσει στην Νίκη Λυμπεράκη και είχε δεχτεί την εξής ερώτηση: «Ο καρκίνος παραμένει μια από τις βασικές αιτίες θανάτου και για τη χώρα μας. Έχουμε στοιχεία αν έχει επιδεινωθεί η κατάσταση μεσούσης της κρίσης ή θα χρειαστεί να περάσουν χρόνια;».
«Νομίζω ότι χρειάζεται μία αναθεώρηση των όλων πραγμάτων. Στο τελικό στάδιο θα έπρεπε να είχαμε ήδη hospicies και παροχή υπηρεσιών ανακούφισης και ενίσχυσης των ανθρώπων αυτών και των συγγενών τους», ανέφερε η Αθηνά Λινού και πρόσθεσε:
«Εννοώ ότι ένας άνθρωπος που πλησιάζει στο τέλος του, με υψηλές δόσεις ακριβών αντικαρκινικών πιθανόν να μην μπορεί να σωθεί. Η ποιότητα όμως της ζωής του στα τελευταία της στάδια και η ποιότητα της ζωής των συγγενών του στα τελευταία στάδια του θνήσκοντος ασθενούς είναι πάρα πολύ σημαντικά και αυτό δεν το παρέχουμε σαν χώρα. Αν δείτε, στις οικογένειες των γιατρών -και των μεγαλύτερων γιατρών, θα έλεγα, των σοφών γιατρών- δεν τείνουμε να παρατείνουμε τη ζωή των αγαπημένων μας και δεν επιλέγουμε οι ίδιοι να παραταθεί η ζωή μας, όταν είναι δεδομένο ότι δεν υπάρχει πλήρης θεραπεία, δεν υπάρχει δυνατότητα θεραπείας».
Στην επισήμανση της δημοσιογράφου ότι κάτι τέτοιο ακούγεται σκληρό, η κυρία Λινού απαντά: «Ακούγεται σκληρό και μπορεί κάποιον να τον βασανίζει για όλη του τη ζωή, είναι πολύ προσωπικό».
Η αποκάλυψη για τον πατέρα της
Στη συνέχεια είχε αποκαλύψει πως ο πατέρας της είχε καρκίνο και αναφέρθηκε στη στάση που επέδειξε η ίδια.
«Θυμάμαι όταν ο πατέρας μου διαγνώστηκε με καρκίνο του ήπατος. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο να αποδεχθώ, ήμουν γιατρός όπως και ο άντρας μου. Πήραμε συμβουλή από τα μεγαλύτερα κέντρα του κόσμου στα οποία είχαμε θητεύσει και ο άνδρας μου κι εγώ και αποφασίσαμε να μην κάνουμε τίποτα. Καμία παρέμβαση. Πέθανε στο σπίτι, έζησε τελικά περισσότερο από το αναμενόμενο. Η μέση επιβίωση ήταν 8 μήνες, έζησε 20 περίπου μήνες, με ποιότητα ζωής και κοντά στους δικούς του», είπε η Αθηνά Λινού.
«Είναι ταλαιπωρία να προσπαθήσεις να κρατήσεις ζωντανό, εντός εισαγωγικών, αλλά χωρίς αισθήσεις, χωρίς επικοινωνία, χωρίς ποιότητα ζωής έναν άνθρωπο για τρεις ακόμη μήνες. Αν αυτός ο άνθρωπος είναι μια νέα μητέρα και έχει ένα παιδάκι πέντε χρονών που στο στάδιο αυτό του παιδιού που να ξέρει ότι μπορεί να υπάρχει η μητέρα του για άλλους τρεις μήνες, ότι μπορεί έστω να του χαμογελάσει ή να την αγκαλιάσει και να την φιλήσει, εκεί είναι σημαντικό. Αλλά για έναν άνθρωπο που είναι πολύ κοντά στο θάνατο, που έχει ολοκληρώσει τη δική του ζωή, που είναι ικανοποιημένος, που είναι χαρούμενος, είναι καλύτερο νομίζω -τουλάχιστον αυτό έχω επιλέξει για τον εαυτό μου- είναι καλύτερα να είναι με την οικογένεια του. Με τα παιδιά του, τα εγγόνια του, την τρυφεράδα στο σπίτι, παρά σε ένα κέντρο υψηλών προδιαγραφών, που μπορεί να είναι εκεί 15 μέρες ή ένα μήνα», είχε πει η καθηγήτρια επιδημιολογίας, ενώ είχε εκτιμήσει πως θα υπάρξει αύξηση των περιστατικών.
«Πιστεύω θα έχουμε αύξηση και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι τότε με κατάλληλα φάρμακα και κατάλληλους τρόπους θεραπείας για τους ανθρώπους που θα είναι πολύ ή σχετικά νέοι, που θα έχουν ένα προσδόκιμο ζωής, χωρίς την κακοήθεια, 30-40 χρόνια μπροστά τους. Αυτούς θα πρέπει να διασώσουμε σαν λαός».
