Η Βασιλεία του Θεού είναι το κύριο θέμα του κηρύγματος του Χριστού, καθώς ο Ιωάννης έχει προετοιμάσει τον κόσμο για μετάνοια και επιστροφή σε Εκείνον που είναι η πηγή της ζωής. Με τον Χριστό εγκαινιάζεται η καινούρια εποχή και εγκαθιδρύεται στον κόσμο η Βασιλεία του Θεού. Το προδρομικό κήρυγμα αναφέρει ότι η Βασιλεία του Θεού είναι το έσχατο, που έρχεται στο τέλος της ιστορίας και το έσχατο με τον Χριστό πλέον έγινε παρόν.
Ο Χριστός γνωρίζεται στον άνθρωπο μερικώς, όπως και η Βασιλεία του Θεού φαίνεται «δι εσόπτρου εν αινίγματι». Ο Άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας σημειώνει ότι ο προορισμός του ανθρώπου είναι η μετοχή του στο αιώνιο παρόν της δόξης του Θεού. Ο άνθρωπος δεν οδηγείται στο κενό, αλλά γίνεται δέκτης της χάριτος του Θεού, πιστό μέλος του μυστικού σώματος του Χριστού, η κεφαλή του οποίου κρύβεται στην ιστορία και όταν θα φανερωθεί η δόξα της κεφαλής, τότε και τα μέλη θα φαίνονται λαμπρότερα.
Μέριμνα του Χριστού δεν είναι να βελτιώσει τις ηθικές αρχές της κοινωνίας και του κόσμου με το κήρυγμά του, να δει δηλαδή την ουσία με την οπτική γωνία της ηθικής, αλλά να αποκαλύψει στον ταπεινό και στον μικρό άνθρωπο, την ανεξιχνίαστη θεία βουλή Του, προκειμένου ο άνθρωπος να μετανοήσει, να αλλάξει τον τρόπο της ζωής του και να ακολουθήσει πιστά και συνειδητά Εκείνον που μόνον γνωρίζει την φύση της Βασιλείας του Θεού, η οποία είναι η ουσία και η προσδοκία της ζωής.
Αυτή η προσδοκία της Βασιλείας του Θεού παραπέμπει άμεσα στην καθημερινή ζωή του πιστού και συγκεκριμένα στην πνευματική αδιάλειπτη προετοιμασία του. Απαιτεί την εγρήγορση και την δυναμική προσμονή του για την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, ειδικότερα στον τρόπο της ζωής του. Ο Απόστολος Παύλος μας λέγει στην προς Θεσσαλονικείς επιστολή του ότι παρόλο που ο χρόνος κυλά και καθυστερεί η έλευση, ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να χαλαρώνει πνευματικά, να ζει με παθητική αναμονή, αλλά να αναζητά την αλήθεια και να μετέχει σε αυτή, διότι το βασικό για τον πιστό είναι ότι ο Θεός μένει πιστός στις επαγγελίες Του.
Το κήρυγμα του Χριστού ζωντανεύει στον άνθρωπο την ελπίδα της αναμονής της ανάστασής του, δηλαδή στο να ζει στη Βασιλεία του Θεού. Ο μακαριστός Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας μας αναφέρει ότι η Εκκλησία είναι η πρόγευση των εσχάτων μέσα στην ευχαριστιακή λειτουργική της σύναξη. Η κορύφωση και το τέλος είναι η μετοχή του πιστού στο Σώμα και το Αίμα του Θεανθρώπου.
Στην εποχή της αβεβαιότητας, του μηδενισμού, της αμφισβήτησης και της έντονης κριτικής, η Εκκλησία νοηματοδοτεί την αξία της ανθρώπινης ζωής. Η ιστορία κάποια στιγμή θα φτάσει σε κάποιο τέλος. Η Βασιλεία του Θεού μας συνδέει στο μέλλον, σε ένα κόσμο απαλλαγμένο από αδικία, από κατάκριση, από φθορά και από θάνατο.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ. Ν. Θ.
Αρχιμ. Παντελεήμων Σάββας
