Μορφή πολιτικής χιονοστιβάδας έχουν πάρει τα τελευταία εικοσιτετράωρα οι φήμες που θέλουν τον πρωθυπουργό να εξετάζει σοβαρά (πλέον) το ενδεχόμενο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Η αναφορά που έκανε κατά την τελευταία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου σε σχέση με τον «πυκνό πολιτικό χρόνο» στάθηκε αφορμή για να φουντώσει ακόμα περισσότερο η σχετική φημολογία.

Και το ερώτημα που έχουν αρχίσει να διατυπώνουν σχεδόν οι πάντες έχει να κάνει με το κατά πόσο είναι πιθανό ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ανασύρει από το συρτάρι του το χαρτί του εκλογικού αιφνιδιασμού. Αν και κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει με απόλυτη ακρίβεια την απάντηση, κανείς δεν παραβλέπει το κλίμα που έχει διαμορφωθεί σε όλα τα επίπεδα, που είναι απολύτως εκλογικό. Η αλήθεια είναι ότι ο πρωθυπουργός θέλει να εξαντλήσει την τετραετία. Εσχάτως, όμως, είναι επίσης αλήθεια ότι για πρώτη φορά έχει αρχίσει να στριφογυρίζει στο μυαλό του το ενδεχόμενο να ζητήσει την ανανέωση της λαϊκής εντολής, δεδομένου ότι από το καλοκαίρι του ’19 έχουν αλλάξει σχεδόν τα πάντα!

Διαχρονική προσήλωση

Ο βασικός λόγος που ο Μητσοτάκης δεν θέλει εκλογές έχει να κάνει με τη διαχρονική του προσήλωση στη θεσμικότητα των πολιτικών δράσεων. Επ’ αυτού, όμως, υπάρχει ισχυρό αντεπιχείρημα, που προκύπτει μέσα από την εξέλιξη των πραγμάτων. Ο σημερινός πρωθυπουργός τον Ιούλιο του ’19 ζήτησε από τους πολίτες να συνυπογράψουν «Συμφωνία αλήθειας», η οποία κινούνταν σε δύο άξονες. Στον ψηφιακό μετασχηματισμό της χώρας (κάτι που προχώρησε, παρά τις αντίξοες συνθήκες) και στην εγκαθίδρυση ενός περιβάλλοντος που θα εκτίνασσε τους αναπτυξιακούς δείκτες. Και οι πολίτες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα Μητσοτάκη.

Από την ημέρα που ανέλαβε τα ηνία της χώρας και έχοντας μια σαφή εντολή διακυβέρνησης, έχουν ανακύψει μια σειρά από θέματα, που, εκ των πραγμάτων, μεταβάλλουν τη βασική στόχευση της κυβέρνησης. Επειτα από 100 χρόνια, χρειάστηκε να υπάρξει διαχείριση πανδημίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία, αλλά, κυρίως, για την παραγωγή κυβερνητικού έργου.

Προκλήσεις

Από τον Ιούλιο του 2019 οι απειλές της Τουρκίας υπήρξαν πρωτόγνωρες, γεγονός που ανάγκασε την κυβέρνηση, για ένα πολύ μεγάλο διάστημα, να επικεντρωθεί αποκλειστικά και μόνο στη χάραξη μιας σοβαρής διπλωματικής στρατηγικής. Εσχάτως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως και οι υπόλοιποι ηγέτες της Δύσης, βρίσκονται αντιμέτωποι και καλούνται να διαχειριστούν έναν κανονικό πόλεμο, με απρόβλεπτες συνέπειες στις οικονομίες των χωρών.

Άλλαξε ο κόσμος

Επί της ουσίας, μέσα σε διάστημα δυόμισι χρόνων έχει αλλάξει ο κόσμος! Είναι αυτονόητο ότι μπροστά σ’ αυτή τη (νέα) πραγματικότητα δεν υπάρχει αυτό που ζήτησε και πήρε από τους πολίτες ο πρωθυπουργός. Εχουν αλλάξει τα πάντα, άρα και το περιεχόμενο της λαϊκής εντολής. Κατά συνέπεια, ο Μητσοτάκης, αν θέλει να παραμείνει προσηλωμένος στη θεσμικότητά του, επιβάλλεται να ζητήσει ανανέωση της εντολής που του έδωσαν οι πολίτες.

Πέραν τούτου, στο νέο διεθνές περιβάλλον, που όμως επηρεάζει άμεσα κυρίως τις οικονομίες των κρατών, αποτελεί βασική προϋπόθεση η ύπαρξη πολιτικής σταθερότητας. Επομένως, οι εκλογές τον Μάιο δεν είναι απλώς μια κίνηση τακτικής, αλλά μια πράξη ευθύνης απέναντι στη νέα πραγματικότητα.

*Δημοσιεύτηκε στο Secret στις 12 Μαρτίου 2022.

Προηγούμενο άρθρο«Όχι στον πόλεμο, ναι στην ειρήνη» βροντοφωνάζουν οι μαθητές του 6ου Πειραματικού Γυμνασίου Αλεξ/πολης
Επόμενο άρθροΣυνεργασία του Περιφερειάρχη ΑΜΘ Χρήστου Μέτιου με τον Καβαλιώτη οδοντίατρο Δημήτρη Θεοδωρίδη