Έσβησαν λοιπόν οι προβολείς της Σούπερ Λιγκ στο δημοτικό γήπεδο Κομοτηνής.
Το χθεσινό ματς με τον Ηρακλή (ο-3) ήταν το τελευταίο εντός έδρας του Πανθρακικού στη μεγάλη κατηγορία, την οποία οι πράσινοι αποχαιρέτησαν μετά από τέσσερις συνεχόμενες περιόδους και έξι συνολικά τα τελευταία οκτώ χρόνια. Οι πεντακόσιοι περίπου φίλαθλοι που βρέθηκαν στο γήπεδο, αποχώρησαν από αυτό με μια μελαγχολία – το «παραμύθι» τελείωσε…
Η χρονιά φέτος ήταν απογοητευτική. Από το ξεκίνημά της, η αλληλουχία γεγονότων στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο προοιωνίζονταν νομοτελειακά – δυστυχώς – την κατάληξή της. Πολλά μπορεί να πει κανείς αλλά δεν είναι της παρούσης.
Όσο για την επαύριο; Κάποιοι, ευχολογώντας και υπογραμμίζοντας πως «στην Ελλάδα όλα γίνονται», ευελπιστούν να συμβούν σημεία και τέρατα ώστε ο Πανθρακικός να παίξει και του χρόνου στη Super League. Κάποιοι άλλοι επικαλούνται το «ενός κακού μύρια έπονται» και τοποθετούν το μέλλον της ομάδας ακόμα και χαμηλότερα από τη Β΄εθνική. Θα δείξει…
Υ.Γ. Αλγεινή η εντύπωση που άφησαν οι παίκτες του Πανθρακικού μετά το σφύριγμα της λήξης, καθώς κατευθύνθηκαν προς τη φυσούνα χωρίς καν να στρέψουν το βλέμμα τους προς την κερκίδα, όπου οι λιγοστοί πιστοί φίλοι της ομάδας, στενοχωρήθηκαν περισσότερο από τους ίδιους για τον υποβιβασμό…
Γ.Π.
Σχετικά
[ad_2]
