Ο Σύλλογος ΠΝΟΗ για την Οικογένεια και το Παιδί συνεχίζει τις δράσεις του όπως το επιβεβαιώνει η πρόεδρος του κ. Ιωάννα Χατζηβαρύτη.
Όπως τόνισε αρχικά «Μαζί με την action Team και τη πνοή γίνονται δράσεις και η ανταπόκριση του κόσμου είναι μεγάλη . Ήμασταν στο μεγάλο σουπερ μάρκετ του Μασούτη, όπου τα μέλη της ομάδας μας προσπάθησε να μαζέψει τρόφιμα . Ήταν μια δύσκολη επικοινωνιακή δυσκολία που τα παιδιά της Action Team την έφεραν σε πέρας. Λόγω τη ς δικής μας παρουσίας μπόρεσε το καλάθι να γεμίζει πολλές φορές και να συγκεντρώσει μεγάλες ποσότητες τροφίμων που θα δοθούν στους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας. Η δράση μας θα συνεχιστεί μέχρι την Παρασκευή, χωρίς φυσική παρουσία παρά μόνο με το καλάθι της «Πνοής» και το διαφημιστικό buner της ομάδας». Και πρόσθεσε πως «Αυτές οι δράσεις έχουν μια αίσθηση κινδύνου, αν και εμείς κάνουμε τις δράσεις μας έξω στη πόρτα του πολυκαταστήματος, χωρίς να θέλουμε να κινδυνέψει κανείς και από μας και από την ομάδα , λόγω της πανδημίας. Προσπαθούμε να εκτιθέμεθα όσο το δυνατόν λιγότερο σε μεγάλες συγκεντρώσεις».
«ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΡΤΑ» ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΝΟΗ
Εν συνεχεία ανέφερε ότι «Ο κοροναϊός σίγουρα έχει επηρεάσει τις δράσεις της «Πνοής» και έφερε μεγάλες αλλαγές. Ο σύλλογος «Πνοή» δίνει ένα τίτλο στην επιθυμία να βοηθήσουμε την τοπική κοινωνία, θα ήταν «Ανοιχτή Πόρτα». Λόγω του ιού αυτή η πόρτα έπρεπε να κλείσει και έπρεπε να επανακαθορίσουμε το πώς θα δεχόμαστε τον κόσμο και πως θα μπορεί ο κόσμος να μιλάει εκφράζοντας τις ανάγκες τους, για να δούμε και μείς πως μπορούμε να επέμβουμε. Αυτό άλλαξε και μας έφερε κα μας σε μια διαφορετική ρότα λειτουργίας. Εμείς ανοίξαμε την πόρτα, βάλαμε φυσικά εμπόδια και δεχόμαστε τον κόσμο με ραντεβού. Φυσικά βοήθησε σ αυτό και η ηλεκτρονική εποχή , με το διαδίκτυο. Είχαμε αιτήματα και συνομιλίες πολλές διαδικτυακά.
Στην αρχή λειτουργήσαμε δύσκολα και στην συνέχεια βρήκαμε τους ρυθμούς μας. Στο ν σύλλογο δεν έχουμε κόσμο που έρχεται να καταθέσει ένα πρόβλημα, έχουμε τους εθελοντές μας , τα δικά μας φροντιστήρια και όλοι βρίσκονται σε ένα συγκεκριμένο χώρο».
ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
Επίσης ανέφερε ότι «Τα κοινωνικά μας φροντιστήρια δεν τα κάναμε δια ζώσης, αλλά διαδικτυακά και ευχαριστούμε τους συμπολίτες μας ώστε να μην μείνει κανένα παιδί πίσω. Τα καλλιτεχνικά μας εργαστήρια γίνονται ανα δύο άτομα σε διαφορετικές μέρες και έτσι μπορέσαμε και κάναμε τις κατασκευές μας οι οποίες διατίθενται και βοηθάνε πάρα πολύ τα παιδιά που σπουδάζουν από την Καβάλα και που έχουμε εντάξει στους καταλόγους μας. Πήγε πολύ καλά η κίνησή μας το Πάσχα με το bazaar και έτσι βοηθήθηκαν τα παιδιά που σπουδάζουν. Κάθε μήνα το κοινωνικό παντοπωλείο δεν σταμάτησε να δίνει ότι έδινε κάθε φορά στις 80 οικογένειες που στηρίζουμε.
Σίγουρα προέκυψαν καινούργιες ανάγκες στον σύλλογό μας γιατί η πραγματικότητα όλων άλλαξε σε μικρό διάστημα και μάλιστα φαίνεται να υπάρχει και διάρκεια. Φέτος δεχτήκαμε πολλά αιτήματα για υποστήριξη, για καταβολή χρημάτων για πληρωμές λογαριασμών για ρεύμα ή νερό, από ανθρώπους που βρέθηκαν χωρίς δουλειά και γυναίκες που είναι μόνες. Εκεί βοηθήσαμε όσο περισσότερο μπορούσαμε. Επειδή έχουμε μεγάλη εξωστρέφεια, κάναμε τις κινήσεις μας και με τους Γιατρούς του Κόσμου και με το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών του Δήμου Καβάλας και με την Action Team. Όλα όμως έγιναν συμμαζεμένα λόγω της κατάστασης ενώ εμείς είχαμε συνηθίσει διαφορετικά και πληθωρικά».
ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ
Όσο για το νέο έτος η κ. Χατζηβαρύτη είπε, πως «όλοι μας έχουμε προσδοκίες πως κάποια στιγμή θα μπορέσουμε να ανοίξουμε τους χώρους μας, που αυτή την στιγμή λειτουργούν με επιφύλαξη, για να επικοινωνήσει ο κόσμος μαζί μας, να κάνουμε συνεργασίες άμεσες και δράσεις πιο ουσιαστικές ,να υπάρχει φυσική παρουσία του κόσμου. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί εμείς που μεγαλώσαμε , μάθαμε να επικοινωνούμε με τα λόγια , την στάση του σώματος. Όλη αυτή η ψηφιακή εποχή μας βρίσκει αμήχανους, αντίθετα με τα νέα παιδιά που έχουν εξοικειωθεί με τη τεχνολογία. Όταν όμως έχεις να κάνεις με την ψυχική κατάσταση ενός ανθρώπου , με ανάγκες που ζητούν βοήθεια, πρέπει να βλέπεις τον άνθρωπο κατά πρόσωπο. Καλό είναι το διαδίκτυο, αλλά άλλη είναι η φυσική επαφή . Να βλέπει ο συνάνθρωπος ότι τον ακούς και δεν αδιαφορείς. Αν δε βλέπει ο άλλος την έκφραση του προσώπου του συνομιλητή του, δεν μπορεί να καταλάβει την διάθεση που έχει για να του σταθεί στα προβλήματά του.
Αυτό ελπίζω για την νέα χρονιά. Να ξανασυναντηθούμε πάλι και όλα τα άλλα θα γίνουν, όπως και έγιναν. Δεν θα σταματήσουμε να βοηθάμε δίνοντας τρόφιμα, βοήθεια στους φοιτητές μας, με την συμμετοχή και των χορηγών μας και των μεμονωμένων καβαλιωτών, γιατί η αλληλεγγύη στην πόλη μας είναι υψηλού επιπέδου, αλλά δεν κραυγάζει και αυτό πρέπει να γίνεται. Ποτέ δεν κραυγάζουμε γι αυτό που κάνουμε, αλλά προάγουμε τον ψυχισμό του ατόμου».
