Αγαπητοί «συνάδελφοι» (με πολλά εισαγωγικά),
Νά που μετά από αρκετό καιρό τα «ξαναλέμε»! Βλέπουμε ότι τελευταία έχουν σφίξει οι κ_ _λοι (δική σας η λέξη, τη δανειζόμαστε) εκεί στην οδό Πεντέλης και «χτυπάτε» υπερωρίες –όχι μία, ούτε δύο, αλλά… τρεις (!) ανακοινώσεις μέσα σε πέντε μέρες δεν είναι και λίγο πράγμα– γι’ αυτό και –αν και (και καλά) δεν απευθύνεστε σε εμάς– είπαμε να σας απαντήσουμε. Βλέπετε, με τίποτε δεν θα θέλαμε να νιώσετε ότι «μιλάτε στον τοίχο»… Καταλαβαίνουμε απόλυτα ότι μια τέτοια κατάσταση μπορεί να γίνει «ενοχλητική» το λιγότερο. Άλλωστε, εδώ και επτά μήνες που είμαστε –κυριολεκτικά όμως– στον δρόμο προσπαθώντας να πείσουμε κάποιους για το αυτονόητο, κι εμείς το ίδιο νιώθουμε. Απλά για τελείως διαφορετικούς λόγους…
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από το… τέλος, από την τελευταία σας ανακοίνωση της 17ης Οκτωβρίου 2016, όπου ευθέως, με κυνισμό (ή μήπως με… αφέλεια;) ομολογείτε ότι εργοδότης σας και αφεντικό της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων είναι ο… Λαυρέντης Λαυρεντιάδης! Ναι, αυτός ο «κύριος» την «εμπλοκή» του οποίου στα Λιπάσματα της Καβάλας, την ύπαρξή του ακόμα (!) μετά βδελυγμίας και αποστροφής αρνούνται συστηματικά οι στρατιές των δικηγόρων (αυτών ντε, που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους αλλά που δουλεύουν στα ίδια «γκλαμουράτα» γραφεία των Αθηνών!) που παρίστανται στα Δικαστήρια προς υπεράσπιση τόσο της ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ όσο και της PFIC Ltd και της ELFE, των τριών «αδελφών» εταιριών που λένε ότι «δουλεύουν» το Εργοστάσιο της Νέας Καρβάλης, ενώ στην ουσία μάς «δουλεύουν όλους ψιλό γαζί». Όπως προσπαθείτε να μας «δουλέψετε» κι εσείς, όταν λέτε ότι «δεν γνωρίζετε εάν ο κύριος Λαυρεντιάδης έχει καταδικαστεί για “ξέπλυμα μαύρου χρήματος”», τη στιγμή που μια απλή πληκτρολόγηση του ονόματός του στο Google αβίαστα «δίνει» χιλιάδες (κυριολεκτικά όμως) αναρτήσεις για το βιογραφικό του αφεντικού σας, με λέξεις-κλειδιά όπως «φυλακή», «υπεξαίρεση», «σκάνδαλο», «βόμβα», «απόπειρα ανθρωποκτονίας» κ.ά. τοιαύτες «επιχειρηματικές δραστηριότητες».
Παρένθεση: Την ίδια στιγμή που δηλώνετε άγνοια για τη βασική «ύλη» της ειδησεογραφίας –αν μη τι άλλο, το αφεντικό σας φροντίζει να την «τροφοδοτεί» με πλούσιο υλικό με αξιοσημείωτη συνέπεια εδώ και χρόνια–, φαίνεται να γνωρίζετε ιδιαίτερα «καυτές» λεπτομέρειες για τον βίο και το έργο των Συνδικαλιστών (ΓΣΕΕ, ΟΕΧΒΕ) που από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα μας και την εσωτερική λειτουργία των Οργανώσεων που εκπροσωπούν. Οξύμωρο, το λιγότερο, δεν βρίσκετε; Κλείνει η παρένθεση.
Μιλώντας για τις φάσεις που περνάει ο άνθρωπος για να αποδεχτεί τελικά τον θάνατο, η Ελβετο-Αμερικανίδα ψυχίατρος Ελίζαμπεθ Κιούμπλερ-Ρος μίλησε στην «Περί θανάτου» εργασία της για τα «πέντε στάδια του πένθους»: Άρνηση-Θυμός-Διαπραγμάτευση-Κατάθλιψη-Αποδοχή. Αν λοιπόν παραλληλίσουμε τον φυσικό θάνατο ενός προσώπου με το επικείμενο τέλος («θάνατο», μεταφορικά) της «νοσηρής» κατάστασης που επικρατεί στη Λιπασματοβιομηχανία, βλέπουμε, διαβάζοντας την ανακοίνωσή σας, ότι τα αφεντικά σας (δι υμών) έχουν πλέον περάσει στο στάδιο της Αποδοχής, αφού πρώτα έχουν διατρέξει τα υπόλοιπα στάδια με την εξής σειρά:
Διαπραγμάτευση: Αν και προσχηματική και κατ’ ευφημισμόν, η αλήθεια είναι ότι την «έπαιξαν» όσο καλύτερα μπορούσαν. Από όλες τις συναντήσεις μας μαζί τους στο πλαίσιο «προσπάθειας εξεύρεσης λύσης» (εδώ γελάμε), εμείς «κρατάμε» εκείνες που έλαβαν χώρα σε «ειδυλλιακό» ξενοδοχείο του Πειραιά…
Θυμός: Εκδηλώθηκε αρχικά με μικρές εκδικητικές κινήσεις και κορυφώθηκε με τις παράνομες και καταχρηστικές απολύσεις (σχεδόν) ΟΛΩΝ μας χωρίς αποζημίωση, αφού προηγήθηκε «βροχή» προσχηματικών μηνύσεων. Δυστυχώς, το σκέλος αυτός θα έχει και βάθος και συνέχεια, αφού «τρέχει» και το ποινικό κομμάτι…
Άρνηση: «Ποιος Λαυρεντιάδης»; «Οι τρεις εταιρίες δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους»! «Εμείς ποτέ δεν είχαμε σκοπό να σας απολύσουμε»! «Θα σας προσλάβουμε όλους στη νέα μας δραστηριότητα στη ΒΙΠΕ Καβάλας»! Εδώ γελάμε και πάλι…
Κατάθλιψη: Αυτό το στάδιο το «πηδήξανε» τα αφεντικά σας. Βλέπετε, για να το περάσει κάποιος, θα πρέπει να διαθέτει τη στοιχειώδη ευσυνειδησία (λαϊκά, τσίπα ή… μπέσα!). Και στην περίπτωσή του «συστήματος Λαυρεντιάδη», δεν…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, και η ΠΕΑΕΕ (εμπνευσμένος τίτλος, πράγματι, προσφέρεται ιδιαίτερα για ριμαριστά συνθήματα γηπεδικού ύφους!) παραδέχεται με τον πλέον επίσημο τρόπο ότι Λιπάσματα = Λαυρεντιάδης. Προφανώς, στη μεταστροφή αυτή έπαιξε ρόλο και η εκλογή (από ποιους; πότε; σύμφωνα με ποια διαδικασία;) στη θέση του προέδρου σας του «πολύπειρου», «ρεαλιστή» και… «αρρενωπού» (κατά τα λεγόμενά σας) ακάματου «λιπασματά» Γιώργου Θεοφυλακτίδη ο οποίος, άλλωστε, στο πρόσφατο παρελθόν είχε δημόσια και ευθαρσώς δηλώσει ότι «είναι τιμή μου να εκπροσωπώ τα συμφέροντα της εργοδοσίας» (οποία πρωτοτυπία για πρόεδρο… εργαζομένων!) και ότι «κάποιοι επιδιώκουν οπωσδήποτε την απομάκρυνση Λαυρεντιάδη από τη βιομηχανία, ίσως για να έρθουν άλλοι»!
Εμάς πάντως καθόλου δεν μας ανησύχησε, όπως λέτε, η εκλογή του συγκεκριμένου πρώην συναδέλφου μας στο «τιμόνι» της Ένωσής σας. Μας εξέπληξε, ναι! Αφού, επί 30 και πλέον χρόνια, ο Γιώργος ουδέποτε εξέφρασε συνδικαλιστικές… ανησυχίες μέσα στη ΒΦΛ. Μάλιστα, απ’ όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ουδέποτε έθεσε υποψηφιότητα για το ΔΣ του Σωματείου μας! Μάλλον τον συνδικαλισμό τον είχε… κρυφό μεράκι ο Γιώργος και αποφάσισε να τον υπηρετήσει τώρα, στα «ύστερα». Ας είναι. Του ευχόμαστε Καλή Τύχη και Σιδεροκέφαλος!
Στη «γραμμή» του νέου σας προέδρου λοιπόν, νιώθετε την ανάγκη –και παρότι δεν είστε, όπως διατείνεστε, εργοδοτικό σωματείο– να υπερασπιστείτε για άλλη μια φορά (με σθένος και προς πάσα κατεύθυνση) τον εργοδότη σας, τη στιγμή που δεν νιώθετε την παραμικρή ανάγκη να υπερασπιστείτε 186 πρώην εργαζόμενους (και τις οικογένειές τους) που με αυταπάρνηση αγωνίζονται εδώ και επτά μήνες για τα δικαιώματα ΟΛΩΝ των εργαζομένων στη χημικές –και όχι μόνο– βιομηχανίες, που αγωνίζονται για το δικαίωμα στην Εργασία με Ασφάλεια και Αξιοπρέπεια!
Ελάτε όμως που η «ντομπροσύνη» και το «αντριλίκι» του νέου σας προέδρου … παρασέρνει και… ξεμπροστιάζεστε, παραδεχόμενη πράγματα που «δεν πρέπει». Για παράδειγμα, ΚΑΙ στις τρεις ανακοινώσεις σας κάνετε λόγο για… 500 (!!!) εργαζόμενους, εξ ονόματος των οποίων εγκαλείτε στην «τάξη» τόσο την ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΟΕΧΒΕ όσο και τη Νομαρχιακή Επιτροπή Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ! Μάλλον έχετε χάσει τη μπάλα! Μα, σε παλιότερη ανακοίνωσή σας μάς είχατε πει ότι ως ΠΕΑΕΕ «εκπροσωπείτε» 120 εργαζόμενους στην ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ! Στην πρόσφατη εκδίκαση των Ασφαλιστικών Μέτρων στην Καβάλα, η Αναπληρώτρια Τεχνική Διευθύντριά σας δήλωσε ενώπιον του Ακροατηρίου ότι η εταιρία σας απασχολεί «περίπου 90 άτομα»! Και αίφνης, σήμερα γίνατε… 500; Πόσα θέλετε για να μας τρελάνετε (κι άλλο), αγαπητοί «συνάδελφοι»;;; Εκτός και εάν…
Εκτός και εάν δεν «μιλάτε» εσείς ή ο πρόεδρός σας, αλλά η «γερή πένα» της Γενικής Γραμματέως της Ένωσής σας, της κ. Αραβαντινού. Ευκαιρίας δοθείσης, θα θέλαμε να δηλώσουμε θαυμαστές των γραπτών της, τα οποία δεν ξέραμε, αλλά υποπτευόμασταν ότι ήτανε προϊόντα βαθιάς επιστημονικής γνώσης και κατάρτισης. Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο στην Ελλάδα του 2016, ένα πτυχίο της… φιλοσοφικής σε τι ζηλευτή καριέρα μπορεί να σε οδηγήσει στην… χημική βιομηχανία! Αλλά και στον συνδικαλισμό του κλάδου, ας μην ξεχνιόμαστε…
Αγαπητοί «συνάδελφοι»,
Επικαλείστε τις «καταγγελίες», τους «τακτικούς ελέγχους» και τα «πορίσματα» των αρμοδίων Υπηρεσιών αναφορικά με τη λειτουργία του Εργοστασίου, αλλά φαίνεται να «ξεχνάτε» το πόρισμα-κόλαφο του υπουργείου Εργασίας, το πρόστιμο και την οδηγία συμμόρφωσης των Τεχνικών Υπηρεσιών της Διεύθυνσης Μεταφορών της ΠΕ Καβάλας κ.ά.!
Εγκαλείτε τις πολιτικές ηγεσίες (τωρινές και προηγούμενες) για την ψήφιση των ίδιων αντεργατικών νόμων που (όλως βολικώς) αποδέχεστε ως δεδομένους (μην πούμε… καλοδεχούμενους) και τους οποίους φέρεστε πρόθυμοι να υπερασπιστείτε μέχρι… τελευταίας ρανίδας της… πένας σας!
Αντιπαρέρχεστε τα περί «ανθρώπων-βιτρίνα» του Λαυρεντιάδη στις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ Καβάλας μιλώντας σε… πρώτο πληθυντικό (!), παραδεχόμενοι –προφανώς– ότι κι εσείς δεν είστε τίποτε άλλο από… βιτρίνες!
Με φόντο τις «δυσμενείς οικονομικές συγκυρίες που διαμορφώθηκαν στη χώρα», κατηγορείτε εμάς που δήθεν «εναποθέσαμε τις ελπίδες μας σε συνδικαλιστές και πολιτικούς» την ίδια στιγμή που σεις καταθέσατε όλα σας τα «όπλα» και «παραδοθήκατε» άνευ όρων σε μια εργοδοσία που σας κρατάει «ομήρους» και που, μη γελιέστε, τους περισσότερους από εσάς θα τους πετάξει σαν… στυμμένες λεμονόκουπες άπαξ και τελειώσει τη «δουλειά» της!
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Στην ανακοίνωσή σας της 12ης Οκτωβρίου 2016, αναφέρεστε στην γενόμενη επίσκεψη του πρόεδρου της ΓΣΕΕ «στην πόλη μας». Από όσο ξέρουμε, ο κ. Παναγόπουλος διαμένει μόνιμα στην πόλη ΣΑΣ, την Αθήνα. Η Καβάλα, την οποία όντως επισκέφθηκε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ στις 10 Οκτωβρίου 2016, είναι η πόλη ΜΑΣ! Εδώ ζούμε και εδώ θέλουμε να συνεχίσουμε ζούμε και να εργαζόμαστε εμείς και οι οικογένειές μας. Εδώ και είναι και η μοναδική Λιπασματοβιομηχανία της Ελλάδας που τώρα λυμαίνεται το αφεντικό ΣΑΣ. Μπορεί εσείς και οι εντολείς σας να βρίσκεστε 670 χιλιόμετρα μακριά, αλλά οι «πληγές» που αφήνετε, «γράφουν» στο «σώμα» της πόλης ΜΑΣ ανεξίτηλα. Και η Ιστορία θα κρίνει ΟΛΟΥΣ όσους σήμερα παίζουν κάποιον ρόλο στην υπόθεσή αυτή. Από την κυβέρνηση, τους φορείς και τους τοπικούς πολιτικούς ταγούς μέχρι τον τελευταίο στην ιεραρχία εργαζόμενο στα Λιπάσματα… Κι αν εσείς, μέσω των ανακοινώσεών σας, στις οποίες χωρίς να κοκκινίζετε παραλληλίζετε εαυτούς και καταστάσεις πότε με τους Αγώνες των Καπνεργατών (παλιότερα) και πότε με τους… Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης (τώρα) προσβλέπετε στην παραπλάνηση του Ιστορικού του μέλλοντος, πλανάστε πλάνην οικτρά…
